Blog

De dag na Ben Tiggelaar

Geschreven door Pascale Nieuwland-Jansen | vrijdag 7 november 2014

Elk jaar doe ik wel een cursus of workshop. Ik heb het mijzelf verplicht. Zodra je stopt met leren, sta je stil. Zo is dat persoonlijk en ook voor bedrijven.

DOOR PASCALE NIEUWLAND

Gisteren was ik daarom deelnemer aan een dag Veranderpsychologie door Ben Tiggelaar. Als we kijken naar bedrijven die met werknemersparticipatie gaan beginnen dan zijn de redenen om hiermee te starten divers. Maar wat we altijd zien is dat deze directeuren hopen dat een participatieplan iets zal gaan veranderen bij hun werknemers. Buitenlandse maar ook Nederlandse onderzoeken tonen immers aan dat bedrijven met een bedrijfsbrede werknemersparticipatie in de vorm van aandelen en winstdeling beter presteren dan bedrijven zonder deze vormen van financiële werknemersparticipatie.

Verklaringen voor dit effect worden wel veel gegeven, maar hoe je verandering tot stand brengt en dit optimaal kan begeleiden, dat laatste vinden we niet terug in de onderzoeken over werknemersparticipatie. De dag van Ben Tiggelaar over veranderpsychologie zou mij wellicht wat inzichten en handvaten kunnen geven voor dit proces binnen werknemersparticipatie.

Dynamisch

Ik weet niet of u dit wel eens hebt ervaren, maar één dag Ben Tiggelaar is alsof je in een hogesnelheidstrein zit, waarbij je zelf behoorlijk meedendert. Onderweg vertelt de omroeper je van alles, je krijgt ook nog eens van alles te zien. Het is een hele ervaring. Na elk blok van een uur stopt de trein een kwartier op een perron vol zoetigheden en andere verleidingen, waarvan de tandarts en diëtiste zouden zeggen dat je die vooral moet laten staan.
Voor mijn blog probeer ik te verwoorden wat ik van deze dag heb geleerd. Dat is best lastig. Ik realiseer mij nu bijvoorbeeld beter dat veranderen lastig is en waarom mensen veranderen lastig is. Het heeft met natuurwetten te maken, de angst om iets te verliezen, maar ook met het omschrijven van de doelstellingen, het omschrijven van gedrag en het bepalen van de sturing die daarbij nodig is. Verder weet ik nu ook dat veranderen betekent constant leren, bijsturen, leren, bijsturen etc. Een veranderplan is niet statisch. Maar liefst 93% van de plannen van succesvolle bedrijven wordt bijgestuurd.

Niet vanzelf

Als een participatieplan eigen altijd een veranderplan is, dan geldt voor participatieplannen ook dat bijsturing van het plan het succes groter maakt. Dat gebeurt in de praktijk heel weinig. Participatieplannen worden in het begin enorm nauwkeurig ontworpen en daarna haalt men het elk jaar weer even uit de kast. Dat is heel erg jammer, het resulteert vaak in plannen die niet naar tevredenheid werken. Net als veranderplannen moet je participatieplannen steeds weer op een nieuwe manier benaderen, van het toepassen leren en niet bang zijn om het aan te passen. En zo zag ik gisteren wel meer punten terug in de dag, die ik weer goed kan koppelen aan het thema werknemersparticipatie.

Toe aan verandering in uw bedrijf en u vraagt zich af of een financieel participatieplan een goede stap kan zijn? Meld u dan aan voor de oriëntatieworkshop op 11 december a.s.